موضوع رای: تنفیذ فسخ قرارداد و خلع ید
الف قطعه زمین متعلق به خود را برای ساخت و ساز در اختیار شرکت ساختمانی ب قرار داده است. در قرارداد منعقد شده میان طرفین، شرکت ساختمانی متعهد شده ظرف چهار ماه نسبت به ارائه نقشه های تایید شده و اخذ پروانه پایان کار اقدام نماید؛ در غیر این صورت طرف مقابل حق فسخ قرارداد و مطالبه ضرر و زیان وارده را خواهد داشت.
با گذشت دو سال از تاریخ وقوع قرارداد، شرکت سازنده موفق به اجرای تعهدات خود، ارائه نقشه های تایید شده و اخذ پایان کار نشده است.
ضمنا طرفین، حل و فصل اختلافات خود ناشی از این معامله را در صلاحیت هیات داوری قرار داده اند که به همین علت، الف ضمن تقدیم دادخواستی، اراده خود مبنی بر فسخ قرارداد مارالذکر را اعلام نموده و تنفیذ آن را از هیات داوران تقاضا کرده است.
هیات داوران پس از بررسی اسناد و استماع اظهارات اصحاب دعوا با احراز شرایط اعمال حق فسخ، قرارداد فی مابین را فسخ شده تلقی نموده و رای داوری را مطابق مقررات قانونی به ایشان ابلاغ نموده است.
الف اقدام به طرح دعوا علیه شرکت سازنده به خواسته تایید و تنفیذ فسخ قرارداد شماره 391 و خلع ید خوانده از قطعه زمین موضوع پلاک ثبتی 8 فرعی از 4 مکرر اصلی واقع در بخش 3 گیلان و مطالبه هزینه ها و خسارات دادرسی نموده است.
در جلسه دادرسی وکیل خوانده در مقام دفاع منکر اعلام فسخ شده و مدعی است خواهان با دریافت تعهد محضری از فسخ قرارداد صرف نظر کرده است.
خواهان ضمن رد اظهارات وکیل خوانده، رای هیات داوری مبنی بر تنفیذ فسخ قرارداد و مدارک حاکی از ابلاغ رای به ایشان را ارائه نموده است.
دادگاه در مقام رسیدگی با توجه به اینکه رسیدگی و صدور رای داوری مطابق موازین قانونی بوده، رای صادره را خالی از ایراد موثر تشخیص داده و قرارداد را فسخ شده تلقی کرد.
همچنین با توجه به احراز فسخ، تداوم تصرفات خوانده در ملک مورد منازعه مصداق اثبات ید بر مال غیر بوده و لذا دادگاه، خواسته خواهان را ثابت تشخیص داده و حکم به خلع ید خوانده از ملک و پرداخت خسارات در حق خواهان صادر نموده است.